Ayon sa ppt. nila Dr. Dale Pehrsson at Dr. Paula McMillen, ang bibliyoterapiya ay may mga ngalang tulad ng mga sumusunod:
bibliocounseling, bibliopsychology, bookmatching, literatherapy, library therapeutics, guided reading, biblioguidance.
Nakakatuwang banggitin isa-isa ang mga ito at ang lahat ng mga ito ay pumapatungkol sa isinaad na ang bibliyoterapiya ay “Treatment through books” (Pardeck & Pardeck , 1998) o kaya naman ay “Therapeutic use of literature” (Cohen, 1993).
Isang kalusog-lusog na lugar para sa kaluluwa ang laybrari at nagdudulot ito ng katarsiya sa sinumang dumadako at magbabasa dito. Ang pagbabasa ay isa sa mga nangungunang terapyutikong gawain pangalawa sa pisikal na pag-eehersisyo bago pa man nauso ang mga aklatang inilaan para sa mga pasyente ng mga ospital. Natayo ang mga laybraring pampasyente upang aliwin at iengeyj ang mga ito sa pag-iisip sa mga positibong bagay habang may dinaramdam o habang nanatili ng may katagalan sa mga pagamutan. Aktibo ang American Library Association o ALA at naniniwala rin ito na malaki ang maitutulong ng bibliyoterapiya sa agad-agad na paggaling ng may sakit. Tuluyang nagamit ang instrumentong ito noong panahon ng digmaan na kung saaan ang mga laybraryan ay makikitang nagbabasa ng mga libro sa mga sundalong naging biktima dulot ng karahasan ng World Wars.
Sa Britanya, isa ang mga laybraryan (20%) sa mga grupo ng propesyunal ang lumalahok ng bibliyoterapiya sa kanilang trabaho at mas malaki ang porsyento kumpara sa mga nasa social working (10%) at mga nars (11%). Ito ay ayon sa sarbey na ginawa ni Forrest noong 1998. Nagkamit ang mga sikolohista ng 57 na porsyento.
Ang biblioterapiya ay ikinukunsidera kong isang library innovation. Pansinin natin ang mga ibinabanderang mga serbisyo sa buong mundo ngayon. Dalawin natin ang ilang websayt ng mga laybrari.
Ang University of Nevada ay may BEP o Bibliotherapy Education Project. Naniniwala ang unibersidad sa labis na kapangyarihan ng literatura at mga salaysay o kuwento bilang terapyutikong kasangkapan. Nakalaan ang kanilang panahon upang iasist ang sinuman tungo sa epektibo at at mahusay na paggamit ng literatura sa kliyente bilang terapiya.
May Book Break na tinatawag ang Chelsea Library. May handog rin silang mga libreng biskwit at kape sa mga makikipagtalakayan lingo-lingo sa nabanggit na silid-aklatan ng UK. Ang Book Break ay isang libreng paanyaya sa lahat na makinig sa mga mabubuting literatura mula sa grupong magbabasa at ninanais makapagbigay ng kakaibang paraan para sa kakaibang karanasan sa mga dumadako at di pa nakakadako sa Chelsea Library.
Mahihinuha mula sa pananaliksik ni Brewster (2007) na ang aklat o babasahin ay medisina para sa kaluluwa at kaya naman ang taguri sa laybrari ay isang parmasiya na maaring pagkunan base sa mga preskripsyong payo ng mga laybraryan, sikolohista at iba pa.
May mga bibliotherapist ang mga laybrari sa UK. Kinikilala nila ng kaunti ang kliyente bilang indibiduwal. Nakikipag-usap sila at tinatanong kung ano ang gustong-gustong basahin ng kliyente, ipinapaalam sa mga ito ang kainamang makilala at mapahalagahan pa ng husto ang mga lokal na layrari, at kasamang hinahalughog ang mga ito para sa mga babasahing ikatutuwa ng mga kliyente. Kaakibat dito ang pagbubuo ng mga grupo upang mag-usap-usapan patungkol sa nabasa at magpahi-pahinga habang mayroong isang tasa ng tsaa o kape sa harapan o sa mesa.
Nasimulan noon pa man ng mga laybrari at laybraryan ang mga gawaing may kaugnayan sa bibliyoterapiya at maaasahang higit pa sa nangyari noong 1930 ang matutunghayan sa kasalukuyang panahon: to compile lists of written material that helped people modify their thoughts, feelings, or behaviors for therapeutic purposes, with the assistance of counselors “prescribed selected literature for aptrons experiencing problems (Pardeck, 1994).
No comments:
Post a Comment